Hezkuntza
Artistikoa ikasgaian ikasitakoa sei hausnarketa desberdinetan islatu
dut, bakoitzean gai desberdina jorratzen dudalarik. Horietan, teoria
nire esperientziarekin uztartu dut, nire iritzia azalean utziz.
Gaiak
honakoak izan dira: Zer da artea?, Zergatik irakatsi artea?,
Hezkuntza Artistikoaren perspektiba nagusiak, Kultura bisuala, Lan
proiektuak eta Sortze-lana.
Oraingoan,
gai bakoitzaren inguruan ateratako ondorio nagusiak islatuko ditut
hemen, garrantzizkoenak, laburpen gisa, landutako gai desberdinak
lotzen saiatuz.
Batetik,
kontzepzio tradizionalek gugan eragin handia izaten jarraitzen dute
oraindik ere. Artea betidanik marraztea eta margotzearekin
erlazionatu izan da; arte entzuterakoan, margolanak zein marrazkiak
dira burura etortzen zaizkizunak, eskulturekin batera. Gainera,
edertasunarekin izan da lotua beti; artista onak kontsideratuak izan
dira margolan, pintura, eskultura eder eta perfektuak sortu dituzten
egileak. Alde horretatik, arte ona ala txarra al
dago? Dena al da artea? bezalako
galderekin behingoz bukatu eta gizarteari
gauza asko ulertu eta irakasteko geratzen zaizkigu ...
Asko
dira Hezkuntza Artistikoaren bitartez garatzen diren gaitasunak:
esaterako, arreta, kontzentrazioa, irudimena, memoria, behaketa,
autokonfiantza, borondatea ... Era berean, haurraren garapen
sozio-emozionalari ere mesede egiten dio, izan ere, haurrak bere
burua onartu behar du, bere ahalmen eta muga guztiekin. Horretarako,
haren sentimendu eta emozioak modu natural eta original eta
berritzailean adierazi eta haurra independiente eta bere burua aski
duena bilakatuko da, porrotaren aurrean indartsua, arazoen aurrean
irtenbideak emateko gaitua, garapen pertsonala bermatuz. Baina ez
hori bakarrik, jarduera artistiskoen bidez, haurraren zentzumenak
landu eta garapen pertzeptiboa ere sustatzen da; espazioa, formak,
koloreak, ehundurak, soinuak, sentipenak eta esperientzia bisualak
adierazpenerako estimulu anitzak dira. Baino horiek guztiak lantzeko,
eta era egokian gainera, eskoletan
lantzen diren edukien birmoldaketa beharrezkoa da.
Arte
Hezkuntza diziplina gisa perspektibak
adierazten duen moduan, DBAE izenaz ezaguna (Dsicipline-based
Art-Education), Hezkuntza Artistikoa
alorrak landu beharko zituen eduki eta diziplinak lau dira: arte
historia, estetika, sorkuntza eta kritika;
artea eta artistaren rola gure kulturan ezagutzearekin batera,
artearen kulitateez gozatzen irakatsi beharko zitzaigun. Baino
horrekin batera, ekoizpenarekin lotutako produktuak sortzen eta irudi
bisualak analizatzen, interpretatzen irakatsi ere.
Egun
kultura bisualean murgildurik gaude, irudien munduan bizi gara;
irudiz inguratuta gaude, eta zer esanik ez haur txikiak.
Egunerokotasunean, telebistan, interneten, aldizkarietan, komikietan,
kaleko iragarkietan, horma-irudietan ... irudiak presente daude
nonahi. Irudi horien atzean balore,
familia-eredu, klase sozial ezberdinak, kultura … daude, mezu bat
transmititzen da, produktoreen interesen araberakoak, eta zeharkako
modu batean, inplizituki, barneratzen dizkigutenak; eragina
hainbestekoa da non, haurren nortasunak eraikitzen dituzten, gure
esperientzietatik abiatu eta oinarritu beharrean.
Modu
honetan, haurrei mezu horiek kritikoki irakurtzen irakatsi beharko
zitzaien, horien aurrean haien ezinegonak, desadostasunak, amorrua
... azaleratzea baimendu beharko zitzaien, artea ezarrita
dagoena zalantzan jarri eta kritikatzeko tresna baliagarri izanik.
Baino horretarako haren
ahalmen eta dohainak erakutsi eta azaleratzeko aukera emango dion
metodologia beharrezkoa da,
metodologia tradizionalak deuseztatzearekin batera; originaltasuna,
ideia berriak, autonomia, garapen emozionala eta beste hainbeste
garatzeko aukera eman beharko zitzaien, haien
interes eta beharretatik abiatuta,
eroso senti daitezen, gogotsu, eta aktibo, ezagutza bere egiten duten
bitartean.
Modu
honetan, gure sortze-lanen antzeko proiektuak eraikiko zituzten. Lan
egiteko nahia eta gogoa izanik, eta ez behartuta, ikertzeari ekin,
galderak planteatu, eta horiei erantzuna emateko irrikiaz,
lan-proiektu ederrak izango ziren honen
guztiaren emaitza, non haurrak edukiak
eta ezagutzak barneratzeaz gain, gizarteaz
hausnartaraztea, kritikoa izatea eragingo zuen, eta alde horretatik
autonomo bihurtuko zen, elkarlanean aritzen ikasten duen bitartean,
kooperatiboki, zenbait balore barneratzearekin batera, hala nola,
naturaltasuna baloratzea, gainontzekoen erritmoa errespetatzea,
besteak ulertzea ...
No hay comentarios:
Publicar un comentario